தமிழ்ச்செய்யுளில் து என்ற உருபைப் புரிந்துகொள்ள

இங்கே தமிழ்ச்செய்யுள்களில் அடிக்க்டி வழங்கும் து என்ற விகுதிபற்றிய விளக்கம் சொல்லுகிறேன். இதை அறிந்தால் செய்யுள்களை எளீதில் பழக வாய்க்கும்.

து என்ற உருபுச்சொல் அதற்கு முன் ஒரு பெயர்ச்சொல்லைத் தொடர்ந்து நின்று சேர்க்கை, உடையது, சேர்ந்தது, உள்ளது என்ற பொருளில் வழங்கும்.

1. “ஆதிபகவன் முதற்றே உலகு” என்பதில் முதற்று என்பது முதல் + து: முதல் உடையது. ஆகவே “உலகு ஆதிபகவனை முதலாக (தலைமையாக) உடையதே” என்று பொருள்.
2. முந்நூறு ஊர்த்து” என்பதில் “முந்நூறு ஊருடையது” என்றுபொருள்.
3. அது தன்னைச்சேர்த்து வரும் சொல்லில் இறுதிஓசையைப் பொறுத்துப் புணர்ச்சியினால் டகரம், (ள் + து, ண் + து)  றகரமாகவும் (ல் + து, ன் + து) ஒலிக்கும்.பொருட்டு, கட்டு, பாற்று என்று ஒலிக்கும்.
4. இன்றும் அது பலசொற்களில் புதைந்து வழங்குகிறது. பொருட்டு என்பதில் “பொருள் + து” என்பது அமைப்பு. “இது ஒரு பொருட்டு இல்லை” என்றால் “இது ஒரு பெரிய பொருள் உடையது இல்லை” என்று பொருள்.
5. புறப்பாட்டு 32 “அவன் நாடு … கொண்ட குடுமித்து” என்ற சொல்லை வழங்குகிறது. அங்கே “குடுமி உடையது” அதாவது “நினைத்த முடிவை உடையது” என்ற பொருளில் வழங்குகிறது.
6. புறப்பாட்டு 33 (கானுறை வாழ்க்கை)இல் “செம்மற்று அம்ம நின் வெம்முனை இருக்கை” என்பதில் செம்மற்று என்ற சொல்லைச் செம் (=செம்மை)+ அற்று (=அத்தன்மைத்து) என்று சிலரால் சொல்லியுள்ளது. ஆனால் அங்கே செம்மல் + து என்பதுதான் பொருந்தும். “நின் வெம்முனை வாழ்க்கை செம்மல் உடையது ” என்று அங்கே பொருளாகும்.
7. திருக்குறளில் “தன்கைத்து ஒன்று உண்டாகச் செய்வான் வினை” என்பதில் “தன் கையில் உள்ளதாக ஒன்று இருக்கச் செய்பவன் வினை”
8. திருக்குறளின் காமத்துப்பாலில் “பெண்தகையாள் பேரமர்க் கட்டு” என்பதில் “கண் + து” = கட்டு எனவாகும். கண்ணில் உள்ளது, கண்ணோடு சேர்ந்தது எனப்பொருள்.
9. “தான் அமிழ்தம் என்று உணரற் பாற்று” என்பதில் “பாற்று = பால் + து’ என்று பகுக்கும். அங்கே அதன்பொருள்: பால் அதாவது தொகுப்பைச் சேர்ந்தது என்பதாகும்.  அதாவது “[மழை] அமிழ்தம் என்று உணர வேண்டிய தொகுப்பைச் சேர்ந்தது” என்று .
10. பல பழஞ்செய்யுள்களில் “நீர்த்து” = “நீர்மை உடையது” (நீர் = குணம் என்று பொருள்) என்பது வாடிக்கையாகும். புறநானூறு ஒன்றில் சோழன் தாமப்பல்கண்ணனாரைத் தப்பாகப் பேசியதற்கு “நீர்த்தோ நினக்கென வெறுப்பக்கூறி”  என்று பாடுவார். அதற்கு “நல்ல குணமுடையதோ நினக்கு என வெறுப்பச் சொல்லி” எனப் பொருள்.

எனவே இந்த அமைப்பைப் புரிந்து கொண்டால் பழஞ்செய்யுட்களை விளங்கிப் பயிலலாம்.

பெரி. சந்திரசேகரன்.